Choroba zwyrodnieniowa stawów jest przewlekła i nieodwracalna. Rozwija się w wyniku zaburzenia jakości i ilości chrząstki stawowej, której naturalnym zadaniem w organizmie jest amortyzowanie ruchu stawów i zapobieganie przesuwania się powierzchni stawowych.

Pierwsze objawy pojawiają się między 40. a 60. rokiem życia, jednak coraz częściej można je obserwować u ludzi młodszych.

Przyczyny

• pierwotne,
• genetyczne,
• wraz z wiekiem,
• u kobiet po menopauzie,
• wtórne, do których zalicza się najczęściej otyłość, czynniki zawodowe (np. częste klęczenie podczas pracy, narażenie na wibracje), uprawianie niektórych dyscyplin sportu (podnoszenie ciężarów, zapasy, spadochroniarstwo),
• wrodzona dysplazja biodra,
• szpotawość lub koślawość,
• choroby, np. cukrzyca.

Objawy

Diagnozę pozwalają postawić badanie radiologiczne oraz poniższe objawy:

• ból–odczuwany jest zwykle tylko w zajętym przez chorobę stawie, występuje na początku  oraz w trakcie ruchu i nasila się pod koniec dnia, ustępuje, gdy odpoczywamy;
• sztywność stawów– występuje w dwóch odmianach, jako sztywność poranna, ustępująca w kilka minut po przebudzeniu się, oraz sztywność startowa, pojawiająca się w ciągu dnia po okresach bezruchu, podczas ruchu występuje charakterystyczne trzeszczenie stawów;
• ograniczenie ruchomości– nasilające się trudności ze zginaniem lub wyprostowywaniem stawu, a niekiedy nagłe zablokowanie ruchu w stawie przez fragmenty oderwanej chrząstki lub wyrośla kostne;
• zniekształcenie i poszerzenie obrysów– wynika ze zmiany osi ustawienia stawu, a także powstawania wyrośli kostnych oraz wysięku.

Leczenie

Leczenie tego schorzenia w dużej mierze zależy od stopnia zaawansowania choroby i przebiega wielotorowo.

Poniżej niefarmakologiczne metody wspomagające leczenie:

• utrzymanie prawidłowej masy ciała – każdy dodatkowy kilogram zwiększa ryzyko wystąpienia choroby, a potem szybszego i cięższego przebiegu;
• fizjoterapia – odpowiednio dobrane przez fizjoterapeutę ćwiczenia pozwalają zachować sprawność i zmniejszają dolegliwości bólowe;
• krioterapia – zarówno zabiegi fizykoterapeutyczne, jak i zwykłe, przygotowywane w domu okłady z lodu zmniejszają ból i objawy zapalenia; 
• ciepłolecznictwo – ciepłe okłady zmniejszają ból i rozluźniają mięśnie;
• odciążanie stawu – są to wkładki ortopedyczne, ortezy, laski czy chodziki, których najważniejszym zadaniem jest stabilizacja stawu i wspomaganie ruchu;
• unieruchomienie – stosowane jest w okresach znacznego zaostrzenia choroby z objawami zapalenia stawu, nie należy go jednak przedłużać ze względu na niebezpieczeństwo zaniku mięśni.