Skręcenie kostki to potoczne określenie skręcenia stawu skokowego, które polega na uszkodzeniu torebki stawowej wskutek przekroczenia fizjologicznego zakresu ruchu w tym stawie. Najczęściej dochodzi do niego na skutek urazu, którego siła przekracza wytrzymałość torebki stawowej.

Jest to jedna z najczęstszych przyczyn wizyt u ortopedy. Wyróżniamy:

• skręcenia lekkie (I stopnia) – minimalny krwiaki obrzęk okolicy stawu, brak ruchów patologicznych,  niewielkie upośledzenie czynności stawu,
• skręcenia średnie (II stopnia) – objawy znacznie bardziej nasilone niż w przypadku lekkiego skręcenia, występują niewielkiego stopnia ruchy patologiczne,
• skręcenia ciężkie (III stopnia) – pojawia się silny ból oraz obrzęk, występuje duża niestabilność stawu.

Przyczyny

Do uszkodzenia stawu skokowego dochodzi najczęściej wskutek gwałtownego i nagłego zgięcia podeszwowego oraz odwrócenia stopy. Uraz może pojawić się np. podczas nieuważnego ułożenia stopy podczas chodzenia, zeskoku, biegania po nierównej powierzchni lub zbyt miękkim podłożu, itp..

Tego rodzaju uszkodzenia występują również często u osób z nadwagą lub otyłych. Innymi czynnikami zwiększającymi ryzyko skręcenia stawu, są:

• noszenie niewłaściwego obuwia (np. wysokich obcasów),
• uprawianie sportów kontaktowych, np. piłki nożnej,
• słaba kondycja fizyczna,
• jazda na rolkach/łyżwach,
• jazda na deskorolce,
• niewłaściwie dobrany lub zbyt intensywny trening.

Leczenie

Poza stosowaniem środków farmakologicznych i pozafarmakologicznych uśmierzających ból, zmniejszających obrzęk i stan zapalny, zalecane jest noszenie stabilizatora z usztywnieniami bocznymi, który unieruchamia staw skokowy. Zmniejsza to ryzyko wyginania się stopy na boki.

Bardzo ważna jest odpowiednia rehabilitacja, która zapobiega powtórnym kontuzjom mogącym spowodować tzw. zużycie stawu i jego niestabilność, a także rozwój zmian zwyrodnieniowych. Wzmacnia ona mięśnie i poprawia tzw. czucie głębokie.