– Boli Cię głowa? Weź tabletkę i przestań narzekać.

Jak często zdarzyło Ci się usłyszeć takie słowa? Ktoś, kto nigdy nie odczuł na sobie tej ścinającej z nóg dolegliwości, nie będzie w stanie zrozumieć jak okropne są migreny, jak bardzo potrafią wyłączyć z życia i normalnego funkcjonowania.

Kogo dotyczy?
Literatura podaje, że migrena może dotykać nawet 20 % społeczeństwa. W zdecydowanej większości są tutaj kobiety i dziewczęta, a częstość występowania dolegliwości wiąże się z cyklem miesiączkowym.

Sporadycznie diagnozowana jest u dzieci i osób starszych.

Najwięcej przypadków notuje się między 20 a 30 rokiem życia, kulminacyjny punk jest jednak około 40 roku życia.

Ryzyko występowania zdecydowanie rośnie, jeśli ktoś w bliskiej rodzinie również zmagał się z tą chorobą.

Objawy
Najczęściej jest to jednostronny przeszywający ból głowy, który może promieniować do skroni, oczodołu lub potylicy. Stopniowo narasta i rozszerza się na całą głowę.

W 10% przypadków wystąpienie migreny jest poprzedzone tzw. „aurą”, czyli szeregiem symptomów zwiastujących pojawienie się bólu.

Niektóre osoby miewają też:

• zaburzenia widzenia: mroczki, zniekształcenie obrazu, światłowstręt;
• nudności i wymioty, biegunkę;
• zaburzenia czucia po jednej stronie twarzy;
• nadwrażliwość na zapachy, dźwięki;
• uczucie gorąca lub zimna;
• nadmierną potliwość.

Objawy trwają zazwyczaj od 4 do 72 godzin, a po ich zakończeniu chory odczuwa zmęczenie, znużenie, obniżenie nastroju i trudności w koncentracji. Należy tutaj pamiętać, że każdy przypadek jest inny i u każdego pacjenta migrena może objawiać się w różny sposób.
Przyczyny
Dużą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne. Niestety, bardzo często zdarza się, że tendencje do występowania migreny otrzymujemy w spadku po rodzicach bądź dziadkach.

Ból głowy powstaje w wyniku zmian ciśnienia krwi w mózgu, a dokładniej wtedy, kiedy naczynia krwionośne kurczą się, a następnie gwałtownie się rozkurczają. Lekarze stosują leczenie farmakologiczne, które niweluje objawy migreny. Warto jednak zastanowić się nad przyczynami dolegliwości, ponieważ wyeliminowanie ich może osłabić, a nawet zupełnie zlikwidować, przypadłość.

Czynnikami, które zwiększają ryzyko, a u niektórych osób są głównym bodźcem do wywołania ataku, mogą być:

• napięcia mięśni w okolicy karku, szyi i ramion,
• brak aktywności fizycznej,
• składniki pokarmowe (glutaminian sodu, czerwone wino, piwo, czekolada, aspartam, kofeina),
• zaburzenia hormonalne (zwłaszcza u kobiet wahania poziomu estrogenów w cyklu miesiączkowym),
• wyczerpanie fizyczne bądź psychiczne,
• zaburzenia snu, zarówno niedobór jak i nadmiar oraz zaburzenie rytmu dobowego,
• silny stres,
• niedobór magnezu, witaminy B2,
• zła jakość powietrza (pleśnie, nieoczyszczana klimatyzacja, słaba wentylacja, związki znajdujące się w lakierach i farbach),
• pogoda, a w szczególności zmiany ciśnienia atmosferycznego i gwałtowna zmiana klimatu,
• bodźce zewnętrzne: ostre, mrugające światło, hałas, intensywne zapachy.

Jak leczymy?
Po dokładnym wywiadzie i badaniu skupimy się na poprawie krążenia płynów w obrębie głowy i szyi oraz wyrównaniu napięcia mięśni. Bardzo skuteczna i dająca długotrwałe efekty jest w tym przypadku terapia czaszkowo-krzyżowa (cranio-sacralna).

Zwrócimy tu uwagę na ruchomość kości czaszki względem siebie, wzmacnianie naturalnego rytmu i usuwanie blokad w przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Dopełnieniem jest terapia powięziowa, która scali wypracowany rezultat.

W ostrej fazie bólu głowy będziemy spotykać się co 2-3 dni. Natomiast, jeśli chcesz zapobiec dalszym atakom migreny oraz sprawić, aby były coraz rzadsze i słabsze, aż do zupełnego ich wyeliminowania, zdecyduj się na kompleksową terapię, która trwa od 4 do 6 tygodni, w odstępach co 5-6 dni.

Treść Zakładki

W przygotowaniu

W przygotowaniu

W przygotowaniu

W przygotowaniu

W przygotowaniu

W przygotowaniu

W przygotowaniu